Eindelijk was de dag aangebroken van het ritueel “Closing The Bones” ( of het Sluitingsritueel). Mijn vriendinnen van mijn support cirkel hadden mij, zonder mijn weten, dit geweldige cadeau gegeven. Een dag puur voor mezelf, begeleid door Nina- Bene, de oervrouw van de vroedvrouwen.
Ik zou je kunnen vertellen wat er allemaal gebeurd is of wat ik gevoeld heb, maar ik denk dat dat er niet echt toe doet. Wat ik je vooral wil vertellen is waarom je als kersverse mama dit zou moeten doen.
Mijn bevalling was 40 uur lang en ik heb echt alles gevoeld wat er te voelen valt. Kracht, pijn, schuldgevoel, onrust, woede, verdriet, grenzen, onmacht, liefde… Alles. Nina- Bene heeft mij geholpen om de ervaring te ontrafelen en mij terug in mijn kracht te zetten. Een bevalling (in het ziekenhuis) kan aanvoelen als een ervaring die je overkomt in plaats van een bevalling waar je voor kiest. En Ninabene heeft mij geholpen om de regie van mijn verhaal terug te pakken.
De reden dat ik dit ritueel enorm aanraad, is omdat je de ruimte en tijd krijgt om je lichaam te ontspannen. Gedurende de 4 eerste maanden van mijn zoontje Atlas stond ik constant in het teken van hem. Die dag van “Closing The Bones” was volledig voor mij. Nina- Bene waakt er ook enorm op dat je niet in de welbekende verzorgende rol valt, maar loslaat en je laat verzorgen.
Een “Closing The Bones” is broodnodig voor elke mama. Hoe je het doet maakt echt niet uit. Maar wel dát je het doet. Je bevalling plaatsen, je lichaam terug opeisen en verzorgd worden door vrouwen die je terug verbinden met je vrouw-zijn.
